லுங்கியில் டி. எம் . கிருஷ்ணா மியூசிக் அகாடமி கச்சேரி!

 

-- ஆர். வி. ஆர்

 

லுங்கி மற்றும் பெரிய பூப்போட்ட மஞ்சள் அரைக்கை சட்டையில், டி. எம். கிருஷ்ணா டிசம்பர் 25-ம் தேதி பாட்டுக் கச்சேரி செய்திருக்கிறார். அதுவும் மியூசிக் அகாடமி மேடையில். கச்சேரி முடிந்தபின் பார்வையாளர்கள் அவருக்கு நீண்ட கரகோஷம் செய்தனர்.

 

கர்நாடக சங்கீதத்தில் டி. எம். கிருஷ்ணா மிகச் சிறந்தவராகக் கருதப் படுகிறவர். அப்படியானவர் பொதுவெளியில் தனது தோற்றம், உடை, பேச்சு மற்றும் செயல்பாட்டில் கவனமாக இருப்பது அவசியம். “ஆள் அரைக்கிறுக்கு மாதிரித் தோன்றுகிறாரே, பேசுகிறாரே!” என்று பொதுமக்கள் நினைக்கும்படி அவர் நடந்துகொள்ளக் கூடாது.

 

ஒரு கர்நாடக சங்கீத வித்வான் கச்சேரியின் போது நாகரிகமான உடை அணிந்திருப்பது அடிப்படைப் பண்பு. டி. எம். கிருஷ்ணா இதை உணர்கிறாரா? இல்லை.

 

டி. எம். கிருஷ்ணாவோ அவர்  ஆதரவாளைரோ கேட்கலாம். “லுங்கி அநாகரிக உடையா, என்ன? எளியவர்கள்  லுங்கியுடன் தெருவில் நடமாடுகிறார்கள். ஒரு காலத்தில் மஹாத்மா காந்தி இடுப்புக்கு மேல் எதுவும் அணியாமல் வெறும் உடம்போடு பவனி வந்தாரே? ஒருவரின் உடைக்குத் தான் மதிப்பா, அவர்  காரியத்துக்கு இல்லையா?”    

 

மஹாத்மா காந்தி பாரத மக்களின் சுதந்திரத்திற்காகப் போராடினார். அவர்களில் அநேக ஆண்கள் இடுப்புக்கு மேல் ஒன்றும் அணியாமல் வெறும் உடம்புடன் இருப்பதைக் கவனித்த மஹாத்மா, அந்த மனிதர்களுடன் ஒன்றுபட்டு அவர்களை மேலும் சுதந்திரப் போராட்டத்தில் ஈர்க்க நினைத்தார். ஆகையால் அவர்களைப் போல் தானும் தன் இடுப்புக்கு மேல் ஆடை அணிவதைக் கைவிட்டார்.  

 

டி. எம். கிருஷ்ணா மஹாத்மா காந்தியை உதாரணம் கொண்டிருந்தால், தனது கச்சேரி அரங்குகளுக்கு வரும் ரசிகர்களைப் போல அவரும் மேடையில் லுங்கியை விட்டொழிக்க  வேண்டும்.

 

எளிய மக்களைப் பொறுத்தவரை, ஆண்கள் லுங்கியோடு தெருவில் வருவது, போவது, சுமை தூக்குவது,  ரிக்ஷா இழுப்பது, அல்லது பிச்சை எடுப்பது, அவர்களுக்குப் பொருந்தும். ஆடையில் அழுக்குப் படிந்தால் லுங்கி சட்டென்று காண்பிக்காது, வெள்ளை வேட்டி காண்பிக்கும், என்பதும் ஒரு காரணம்.  அந்த மக்கள் டி. எம் . கிருஷ்ணாவுக்கு உடை விஷயத்தில், அதுவும் கச்சேரி மேடைகளில், உதாரணம் அல்ல. இது புரியாத ஒருவர் அரைக்கிறுக்கு.

 

வசதி படைத்த பல ஆண்கள் வீட்டில் லுங்கி அல்லது அரை டிராயர் அணிகிறார்கள். அவர்கள் வீட்டில் அணியும் லுங்கி அநாகரிகமான உடையா? இல்லை.  வீட்டில் இருக்கும்போது லுங்கி சற்றுத் தளர்வாக இருக்க ஏதுவானது என்பதால் வீட்டில் லுங்கி உபயோகிப்பார்கள். வளர்ந்த  பெண்கள் ஒரு   சவுகரியத்துக்காக வீட்டில் நைட்டி உடையோடு இயங்கலாம்.  

 

லுங்கியும் நைட்டியும் அலுவலகங்களுக்குப்    பொருந்தாது. திருமண நிகழ்ச்சிகளுக்கு ஏற்றதல்ல.  கர்நாடக சங்கீதக் கச்சேரிகளுக்கும் ரசிகர்கள் லுங்கியோ நைட்டியோ அணிந்து போவதில்லை – டி. எம். கிருஷ்ணா கச்சேரி உள்பட.

 

 டி. எம். கிருஷ்ணாவின் மியூசிக் அகாடமி கச்சேரியின் போது அரங்கம் நிரம்பியது, அரங்கத்தின் வாராண்டாவிலும் ரசிகர்கள் திரண்டனர், என்று ஹிந்து பத்திரிகையின் என். ராம் X தளத்தில் குறிப்பிட்டு, அந்த நிகழ்ச்சிக்குக் கூடிய ரசிகர்கள் கூட்டத்தை நான்கு போட்டோக்களில் வெளிப்படுத்தினார்.

 

என்.  ராம் வெளியிட்ட போட்டோக்களில் கச்சேரி மேடையும் தெரிந்தது. டி. எம். கிருஷ்ணாவைத்  தவிர, மேடையிலோ அரங்கத்திலோ வராண்டாவிலோ எந்த ஆணும் லுங்கியில் தெரியவில்லை – சந்தேகமாக, ஒருவரைத் தவிர.  ஆனாலும் அரங்கம் நிறைந்தது உண்மை. டி. எம். கிருஷ்ணாவுக்குக் கச்சேரி முடிவில் நீண்ட பலத்த கரகோஷம் கிடைத்ததும் உண்மை. இதிலிருந்து என்ன தெரிகிறது?

 

X தளத்தில் போட்டோக்கள் போட்டு, பெயர் தெரியாத ஒரு ரசிகரை மேற்கோள் காட்டி என். ராம் ஆங்கிலத்தில எழுதியது போல் “டி. எம். கிருஷ்ணா என்ற இசைக் கலைஞருக்கும் மனிதருக்கும் பொதுமக்களின் ஏற்பு” கிடைத்துவிட்டது (“mass vindication of the musician and the man”) என்று அன்றைய அகாடமி கூட்டமும் கைதட்டல்களும் காண்பிக்குமா? இல்லை, அந்தக் காட்சிகள் சொல்லும் சேதி வேறு.

 

டி. எம். கிருஷ்ணா இசையில் சிறந்திருப்பதால், அதை ரசிக்க ரசிகர்கள் கூடுகிறார்கள். மியூசிக் அகாடமியில் அன்றைக்கு அனைவருக்கும் அனுமதி இலவசம் என்று இருந்ததால், அதிகமான கூட்டம் வந்ததும்  இயல்பு. அனைவரும் ரசித்துக் கை தட்டினார்கள்.

 

ரசிகர்கள் கை தட்டியது டி. எம். கிருஷ்ணாவின் அசட்டு லுங்கி உடைக்கு அல்ல. கச்சேரி மேடையில் அது அசட்டு  உடை என்பது ரசிகர்களுக்குத் தெரியும். அன்று கிருஷ்ணாவின் பக்கத்தில் அமர்ந்து பக்க வாத்தியம் இசைத்த கலைஞர்களுக்கும் அது தெரியும். இருந்தாலும் அவரது பாட்டுத் திறமையை அவர்கள் அனைவரும் மதித்து, அவருடைய அசட்டு உடையைப் பொருட்படுத்தவில்லை. பக்கவாத்தியக் காரர்களுக்கும் ரசிகர்களுக்கும் இருந்த பண்பு, லுங்கி கிருஷ்ணாவுக்கு அவர் பக்கம் இல்லை. இதுதான் விஷயம்.

 

ஒரு சிறந்த கலைஞர் பொது வெளியில் தோன்றுகிற விதமும் பேசுகிற விஷயமும் பொது மக்களுக்கு – குறிப்பாக தமிழக மக்களுக்கு – அரைக்கிறுக்குத் தனமாகத் தோன்றலாம். ஆனாலும் அவரது கலைச் சிறப்பை அவர்கள் அங்கீகரிக்கிறார்கள், அதற்குக் கரகோஷம் அளிக்கிறார்கள்.

 

ஒரு கலைஞனின் கலைச் சிறப்பு வேறு, அவனது அரைக்கிறுக்குத் தனம் வேறு என்பதைத் தமிழக மக்கள் பிரித்துப் புரிந்து கொள்கிறார்கள். இதில் டி. எம். கிருஷ்ணாவுக்கு சந்தேகம் என்றால் அவர் ஒன்றை நினைத்துப் பார்க்கலாம்.

 

கமல் ஹாசனின் அபாரமான நடிப்புத் திறமையைப் போற்றினாலும் அவர் மக்களுக்காக என்று பேசும் அரசியல் பேச்சை ரசிப்பாரில்லை. இது டி. எம். கிருஷ்ணாவுக்குப் புரிந்தால், அவர் தன் நிலை உணரலாம். ஆனால் கமல் ஹாசன் ரீதியில் என்னமோ கற்பனை செய்து, எதையோ நினைத்து “சுதந்திரம் வேண்டும், எதையும் பேச, எதையும் எழுத, எதையும் பாட, எதையும் படிக்க, எதையும் கேட்க .......” என்ற பாடல் வரிகளை  அன்று மியூசிக் அகாடமியில் பாடிய டி. எம். கிருஷ்ணாவுக்கு யாரைப் பார்த்து என்ன புரியும்?

 

எல்லோருக்கும் அளிக்கும் சுதந்திரத்தை அரசியல் சட்டம் டி. எம். கிருஷ்ணாவுக்கும் தருகிறது, அதை அவர்  அனுபவித்தும்  வருகிறார். ஆனால் ஏதோ அவருக்கு இல்லாத சுதந்திரத்தை ஏங்கிக் கேட்பது போல அவர் அன்று பாடிய பாடலில் கூட, “சுதந்திரம் வேண்டும், லுங்கி அணிந்து கச்சேரி செய்ய” என்ற வார்த்தைகள் இல்லை. இதுதானே அவரைப் பற்றி நமக்கு ஆறுதல்?  

 

* * * * *

 Author: R. Veera Raghavan, Advocate, Chennai